Metodyka XP - eXtreme programming - Programowanie ekstremalne

Programowanie w parach.


Programowanie ekstremalne (XP) to metodologia tworzenia oprogramowania, która kładzie nacisk na zmieniające się wymagania klienta. Stosuje się ja zazwyczaj w małych i średnich projektach, w których nie wiadomo dokładnie, co i jak ma być zrobione.

Podział XP na 3 zasadnicze elementy:

  • część programowania,
  • część pracy grupowej,
  • część pracy z klientem.

Podstawowe praktyki wchodzące w skład metodyki XP:

  • planowanie - wdrażanie kolejnych wydań programu,
  • małe wydania - częste łączenie małych ilości kodu,
  • metafora systemu - każdy zespół programistyczny musi kontaktować sie z klientem,
  • prosty projekt - nie planujemy rozwiązań na wyrost, ponieważ nie wiadomo czy zostaną wdrożone,
  • ciągłe testowanie - programista przed napisaniem metody musi stworzyć kod, który ją będzie testował,
  • refactoring (przerabianie) - poprawianie działającej, przetestowanej już metody tak, aby uzyskać większą wydajność lub bardziej przejrzysty kod,
  • programowanie w parach - poprawia jakość i szybkość tworzenia kodu,
  • standard kodowania - XP narzuca na wszystkich programistów wspólny standard kodowania i dokumentowania,
  • wspólna odpowiedzialność - wszyscy są odpowiedzialni tak samo, poprawki może nanieść dowolna osoba z zespołu,
  • ciągłe łączenie - integracja programu tak często jak to tylko możliwe,
  • 40-godzinny tydzień pracy - stała wydajności stałe obciążenie programistów, należy ustalić granicę obciążenia grupy programistów. Należy zmienić filozofie "Nie mam dość czasu" na filozofię "Mamy zbyt wiele do zrobienia",
  • ciągły kontakt z klientem - klient powinien być dostępny do konsultacji w bardzo krótkim czasie.

Schemat czynności podczas pracy w XP (Rys. 2.22):

Schemat extreme programming

Komentarze facebook (polub nasz profil na FB aby je zobaczyć):